Dün bir arkadaşımızı, dostumuzu kaybettik, Kemal Uslu. Fotokritik kullanıcılarının bildiği ismiyle kgrafik ya da Kemal abi. Kemal ile Emirgan’a yapılan bir fotoğraf gezisinde tanışmıştık. Oldukça cana yakın, sempatik ve babacan tavırları hemen herkesin ona “Kemal Abi” demesi için yeterliydi. Sonrasında bir de Anadolu Kavağı gezisinde birlikte olduk. O gezi de oldukça keyifli geçmişti. O gezide bir fotoğrafını çekmiştim ve çok beğenmişti ve profilinde kullanmaya başlamıştı. Çok olmadı hastalığını duyalı. Hastaneden çıkıp evine gitmek istemiş ve evine götürmüşlerdi, ben de iki gün önce ziyaretine gidip kendisiyle görüşmüştüm. Hastalıktan dolayı biraz çökmüş gibiydi ama evde, ailesiyle olmanın verdiği sevinci gözlerinden okuyabiliyordunuz.
Kemal Abi dün öğleye doğru bu dünyadan ayrıldı, arkasında birçok dost ve arkadaş bırakarak. Hani derler ya “Nasıl bilirdiniz?” Ben onun hakkında hiç kötü birşey işitmedim, kimseyi bilerek ve isteyerek kırdığını görmedim, bildiği herşeyi paylaşmaya çalışan, devamlı yardıma hazır ve kısaca “Abi” sıfatını hakeden ender insanlardan biri olarak bilirim.
Merasimleri ve ritüelleri pek sevmem ama bugün onun için yapılacak son bir işimiz var. Tanıyanlar veya konuyla ilgilenenler için tüm detaylar Fotokritik teki forum konusunda yazılı.
Kemal abi herşey için teşekkürler, güzel anılar bıraktın arkanda…
Allah rahmet eylesin. Mekanı Cennet olsun.
Allah rahmet eylesin.. Geride bıraktığı sevdiklerine sabır diliyorum..
Kemal Uslu namı değer Kapris Kemal,
Kimdir ; Benim /Bizim 45 senelik arkadaşım/ız. Emirganda doğdu,büyüdü,öldü.Öldümü hayır o bizim kapris Kemalimiz.Ne hatıralarımız vardı bu kısa yaşamında, hatırlarımda bir Bodrum tatilimizde iki olay yaşamıştık gülermisin ağlarmısın cinsinden, çadırda kalıyoruz biz yerde kapris kemal şişme yatakta ne yaptım yatağı patlattım çadır yaşamında eşitlik var dedim. Gece mangal yapacağız ben sordum kim içki içecek Kapris Kemal içmem dedi.Okey akşam oldu içkimize asılmaya başladı masayı bozduk çadırları topladık gece 11:00 de Kaş için yola çıktık.
Kardeşimle sayılmayacak anılarımız var ya hele voleybol anılarına başlasam anlatmakla bitmez.
Kardeşimin mezarının önünden biraz önce (01.12.2008 saat 21:00) geçtim yolun ışıl ışıldı fatihamı okudum Allah kabul eder insallah.
Fotoğraf dünyasının başı sağolsun….
Basınız sagolsun. mekanı cennet olsun nur içinde yatsın
yorumları da okudum. değerli bir insanmış. başınız sağolsun. Allah rahmet eylesin… :(…
Merhaba
Öncelikle başın sagolsun demek istiyorum.
fotokrtikden takip etitğim ve ilk favori fotofafçımdı kendsi ama ne yazıkki fiziki olarak tanışamadık.yükledigi her fotograf beni kendisine çekmiştir sanki kendi deyimiyle hayatın karelerini gözlerimizin önüne seriyordu. kah emirgandaki çiöek macrolrı kah bazen gülen bir cocuk potresi kah bir umudun fotografı yani fotograflarında hep hayat vardı ve son karede yine kendisi bize modellik yaparak hayatın nasıl bittigini hatırlattı
tekrar Başınsagolsun
Kemal’in bizim için çok ayrı bir yeri olduğunu düşünüyorum. Seninle, onun organize ettiği bir gezide tanıştık ve bu tanışma evlilik ile son buldu. Sağlığında hep bizim evlenmemizde payı olduğunu söylerdi. Bizi birlikte her gördüğünde size geleceğim derdi ama kısmet olmadı. Bugün onun kendini ne kadar sevdirdiğini hep birlikte gördük. Fotokritik ailesinden birçok fotoğrafçı sonuna kadar oradaydı. Böylesine sevilmek ve böyle güzel uğurlanmak herkese nasip olmaz. Nur içinde yat Kemal…
Başın sağolsun abi.
size böyle bir yazı yazdıgınız için çok teşekkür ederim ben emirganlıyım kemal abiyi tanırım çok iyi bir insandı saygıyla anıyorum mekanı cennet olsun aylesine sabırlar yolun açık olsun kemal abi
Basınız saolsun.
Şaka gibi dimi. Dün var bugün yok, yarında olmayacak…
Mekanı cennet olsun